Back in Holland

Lieve allemaal,

Inmiddels ben ik alweer bijna twee weken in Nederland. Het is gek en vertrouwd om weer thuis te zijn. Het moment dat ik het huis binnenstapte, was het net alsof ik dat de dag ervoor nog had gedaan. En daardoor lijkt Ghana ook alweer heel ver weg, alsof ik er al een paar maanden weer ben. Gek hoe zoiets werkt!

Tijdens het schrijven van mijn vorige blog besefte ik nog niet helemaal dat ik de dag erna iedereen weer zou zien. Pas tijdens de vlucht van Lissabon naar Amsterdam begon het te kriebelen en kreeg ik steeds meer zien om iedereen weer te zien. Bij het wachten op de bagage werd ik er zelfs een beetje zenuwachtig van..! En toen was daar het moment dat de schuifdeuren opengingen en ik een heleboel vertrouwde gezichten zag. Wauw! Het was een hele verrassing dat er zoveel mensen op me stonden te wachten, dus dat zorgde wel voor een paar traantjes. Thuis hingen er spandoeken met 'welkom thuis' en was er een klein verrassingsfeestje georganiseerd. Ondanks dat we 's nachts hebben gevlogen, was er van vermoeidheid geen sprake, allemaal adrenaline ;) Een beter welkom had ik me niet kunnen wensen!

Helaas had ik de laatste twee dagen in Ghana weer last van m'n maag en darmen gekregen, dus meteen maar even naar de dokter. De ontstekingswaarden in m'n bloed waren iets verhoogd, maar niet zorgelijk, dus m'n lichaam moet het zelf doen. En gelukkig doet het dat ook! 

Ik kan terugkijken op vier geweldige maanden, die toch ook wel voorbij zijn gevlogen. Qua vrijwilligerswerk was het misschien niet helemaal wat ik had verwacht, maar dat neemt niet weg dat ik het enorm naar m'n zin heb gehad. De grootste les die ik heb geleerd, is misschien wel dat we hier in Nederland alles hebben. We klagen veel, maar eigenlijk hebben we alles. Goede gezondsheidszorg, we zijn verzekerd, goed onderwijssysteem. Maar dat niet alleen. Ook kunnen we naar de bioschoop, winkelen, weekendjes weg, op vakantie, noem maar op. Onze wereld is groter en we hebben meer kansen. Ghana grenst aan de zee, maar in het noorden van Ghana zijn genoeg mensen die de zee nog nooit hebben gezien. Sommigen zijn zelfs hun geboortedorp of -stad nooit uit geweest. Maar we kunnen ook doorslaan... Ik ging beschuit halen bij de supermarkt en had keuze uit twintig soorten. Dat is wel het andere uiterste. Wat dat betreft heb ik wel gezien en geleerd dat je tevreden kan zijn met minder. 

En nu is het nagenieten begonnen door met iedereen te kletsen over mijn belevenissen en foto's terug te kijken. Ik wil iedereen bedanken voor jullie medeleven tijdens mijn reis: mailtjes, smsjes, appjes, kaartjes, cadeautjes en reacties op mijn blog. Ik vond het elke keer weer erg leuk om te ontvangen! :)

Veel liefs, Lotte