Salaminga!

Lieve allemaal,

Net zoals vorige week, was mijn tweede week in Ghana een bevolgen week waarin ik veel heb gedaan en meegemaakt.

Vorige week zaterdag ben ik met Marijn en Anne de stad in geweest. We hebben wat winkels bezocht en boodschapjes gedaan. Bash had één van de winkels voorgesteld als Hema/V&D, maar wij vonden het meer lijken op een Action. Ze verkochten er álles. Van meubilair en ventilatoren tot aan keukenmachines, verzorgingsproducten en eten. Wel handig als je iets nodig hebt, je kunt het er ongetwijfeld vinden! ;)
Van winkelen krijg je honger, dus daarna hebben we met z'n drieën geluncht bij Gidipass. Toen we ons eten bestelden, bleek dat hetgeen Anne en ik wilden hebben op was. Dus we moesten iets anders kiezen ;) En zo grappig: Marijn had haar eten al bijna op voordat Anne en ik onze lunch kregen. Moest in Nederland eens gebeuren..! ;) That's Africa!

Wanneer ik hier over straat fiets, roepen vooral de kinderen: Salamimga! Salaminga! Dat betekent: blanke. Dus dan zwaai ik even en zeg hoi. Dat vinden ze geweldig. Ik voel me dus net een beroemdheid hier! ;)

Zondag ben ik al naar een bruiloft geweest! Een familielid van Anne haar gstgezin ging trouwen en Marijn en ik waren ook uitgenodigd. De bruiloft vindt hier plaats bij de familie van de man thuis. Er stonden grote tenten op het terrein en heel veel klapstoeltjes. Toen we aankwamen waren er al best veel mensen en speelde een groepje mannen drum. Daarna begon het lange wachten. De bruidegom is de hele dag aanwezig, de bruid komt pas 's middags. Toen ze eindelijk arriveerden, leek het wel een beroemd stel: er cirkelden allemaal mensen met fotocamera's om hen heen. Het stel liep een soort ere-ronde en ging daarna een kamer in. Ze kwamen er nog drie keer uit om zich te showen, waarbij de bruid steeds een andere jurk aan had. Het stel ging dan samen met de bruidsmeisjes achter een lange tafel zitten, waarna er weer een héleboel foto's werden gemaakt.
Anne, Marijn en ik hadden het meer swingender verwacht. Het was nu vooral veel wachten. Achteraf vertelde Bash ons dat een aantal bruidsmeisjes bekende actrices zijn in Ghana en dat de bruid ook bij de televisie werkt. Het was dan ook geen 'doorsnee' bruiloft, maar een mix van Christelijk, Islamitisch en traditioneel. En het vele verkleden was vooral om te laten zien dat ze geld hebben. Toch was het wel leuk om meegemaakt te hebben!

Maandag ben ik naar de Kidz Active school geweest en heb daar wondverzorging gedaan. Er waren er weer een heleboel..! De wondjes zien er ook heel anders uit dan 'onze' wondjes. De meeste wondjes worden een bult, heel gek om te zien. En er zijn ook veel kinderen die een 'gat' hebben als wond. Mijn taak is vooral: schoonmaken, ontsmetten en verbinden.
's Avonds heb ik meegebeden in het gezin. Mijn gastgezin is katholiek en ze bidden dus met een rozenkrans. Dat is een behoorlijk ritueel! Het gebed duurt ongeveer een halfuur. Ik heb nadien gevraagd of ze het wel goed vinden dat ik meedoe. Het antwoord was volmondig ja. Dus wanneer ik thuis ben, bid ik mee... ;)

Dinsdag heb ik in verschillende klassen gekeken op de Kidz Active school en hier en daar wat kinderen geholpen. Ik kwam erachter dat het nog wel lastig communiceren is met de kleinere kinderen. Zij krijgen les in zowel Engels als Dagbani (lokale taal), en veel beheersen het Engels nog niet goed genoeg.
's Avonds hebben we in de lodge gegeten en heb ik (stiekem) ook even gedoucht op Marijn haar kamer. In mijn gastgezin was er namelijk vanaf zondagochtend al geen stromend water en dan moet je je dus douchen met een bucket shower: je krijgt een emmer met water, waar een klein bakje in zit. Met het kleine bakje kun je water uit de emmer scheppen en over je heen gieten. Voor even wel oké, maar na een aantal dagen wil je wel graag even onder een douche staan, vooral als je je haren wilt wassen..!
Tijdens het eten hebben we een ontzettend leuk gesprek gehad met Bash over het toiletgebruik in Ghana. Men plast hier in de douche en poept in de wc. Hoe bizar!! Vrouwen nemen een soort kannetje mee met water, waarmee ze zichzelf wassen en de urine wegspoelen. We vonden het maar onhygiënisch..!! Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan..? Bash zei dat meisjes hier van jongs af aan wordt geleerd hoe ze moeten hurken en dat wij westerlingen dat ook niet kunnen. Er zit bij ons ruimte tussen onze boven- en onderbenen als we hurken en daar zit (schijnbaar) het verschil. Hebben jullie het ondertussen al even geprobeerd? Wij wel! ;)

Woensdag heb ik in twee klassen gekeken op de Kidz Active school. In één klas heb ik wiskunde uitgelegd en in de andere klas ging het over bevolkingsgroepen en heb ik iets verteld over Nederland. Van 12 tot half 2 heb ik toch maar wondverzorging gedaan, omdat er zoveel kinderen naar me toe kwamen met wondjes.. Ik denk ook dat ik dat in vervolg ga doen: van 8 tot 12 in de klassen en van 12 tot half 2 wondverzorging. Want je kan je ogen er niet voor sluiten...
's Middags heb ik voor het eerst mijn was gedaan! Wel even lekker om met water bezig te zijn, maar het gaat vast geen hobby worden ;) Ik ben er ook zo niet handig in!! Gelukkig heeft Lydia mij geholpen, en als ik dan zie hoe handig zij daarin is...
's Avonds begonnen mijn darmen opeens problemen te geven.. "Are you running?", "Yes, I am running", zoals ze dat hier zeggen... En nog steeds een bucket shower als douche, dus even een kleine tegenslag.

Donderdag ben ik voor het eerst naar Judah Mahama, het meisjesproject, geweest. Dat ligt behoorlijk afgelegen en is nog best een eind fietsen!! Het laatste stuk is mul zand, dus dat moet ik lopen. Er zitten nu 31 meiden, die er wonen en naailes krijgen. Ik moet ze Engels en wiskunde geven. Wanneer er geen vrijwilligers zijn, gebeurt dat niet. Ik kon meteen wel beginnen, maar dat vond ik iets te snel. Ik heb met de meiden gekletst en wat rondgesnuffeld in de materialen die ik kan gebruiken. Ik kreeg de indruk dat het project wel een beetje op z'n gat ligt. Geen idee of het klopt, maar dat ga ik vast snel ontdekken.
's Avonds hebben Anne, Marijn en ik gekookt in het kantoor en hebben we samen met Bash gegeten. Een soort spaghetti met een saus van tomatenpurree. Was wel even lekker! Tijdens het eten heb ik Bash verteld over mijn onzekerheid in het gastgezin. Ik krijg slecht hoogte wat ze van mij vinden en of ik het 'goed' doe: meng ik me bijvoorbeeld genoeg? Bash vertelde dat ze dit ook nooit zullen zeggen. Als ik geluk heb, zeggen ze zoiets als ik wegga. Ze zullen het daarentegen wel zeggen als ik iets níet goed doe. Maar Bash heeft George (vader gastgezin) gebeld en even gevraagd naar mij. Ik 'doe' het prima. Was toch wel even fijn om te horen!

Vrijdag werd ik wakker, nog steeds running en ook verkouden (ja, dat kan dus met dik 30 graden ;p) en hoofdpijn. Ik wilde eerst wel naar Judah Mahama gaan, maar tijdens het ontbijt toch maar besloten om thuis te blijven... Ik ben 's middags wel even naar kantoor geweest om de dag te breken. Toen ik weer in mijn gastgezin kwam, had ik het ontzettend warm. George zei dat ik wel even kon douchen om af te koelen (het water stroomt weer!). Na het douchen m'n temperatuur opgemeten en eigenlijk kreeg ik bevestigd wat ik al wel wist: koorts. Omdat het me niet lekker zat heb ik Bash gebeld en die is met me naar een apotheek gegaan. Dat werkt iets anders dan in Nederland: hier vertel je je klachten en dan krijg je er wat voor. Ze hebben een malariatest gedaan en ik bleek het in m'n bloed te hebben. Niet veel, het streepje kwam tot 1/4, maar het zit er wel... Ik heb een kuur gekregen voor drie dagen en een soort paracetamol. Ik heb nog even met papa gebeld, die bij de huisartsenpost heeft gecheckt of het allemaal goed is wat ik heb gekregen. Ook omdat ik pillen slik tegen malaria en nu dus een kuur heb. Gelukkig zit het allenaal goed. Dat was wel even een geruststelling!

Wat voelde ik me gisteravond naar! En dan voel je je ook wel even alleen... Gelukkig voel ik me nu iets beterder. M'n temperatuur is nog hoog, maar geen koorts meer. Hopelijk herstel ik snel! Gelukkig is het nu weekend :) Lekker uitrusten.

Een dikke kus voor jullie allemaal!
Liefs, Lotte.

P.S. Ik heb foto's geplaatst en een video van het huis van mijn gastgezin :)